έμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μου εναντιώθηκε
ταξιδεύω με όλους τους ανέμους
Είναι μάλλον περιττό να παρουσιάσει κανείς τον Νίτσε, αυτόν τον μοναχικό μετεωρίτη που ανατάραξε τα φιλοσοφικά νερά του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα. Τόλμησε να αντιπαρατεθεί με τους δύο πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτισμού, τον Χριστό και τον Σωκράτη, ανατρέποντας όλες τις μέχρι τότε επικρατούσες ιδέες, λέγοντας χαρακτηριστικά: «φιλοσοφώ με ένα σφυρί». Διεκδικήθηκε τόσο από την άκρα αριστερά όσο και από την άκρα δεξιά και επηρέασε βαθιά την μετέπειτα εξέλιξη της Δυτικής Φιλοσοφίας. Μέσα σε εικοσιπέντε περίπου χρονιά ολοκλήρωσε ένα τεράστιο σε έκταση και πλούτο έργο, πριν βυθιστεί στη διανοητική νύχτα, στο μηδέν που ο ίδιος εξύμνησε.
Ο Νίτσε, εκτός από μεγάλος φιλόσοφος υπήρξε και μεγάλος μάστορας της γερμανικής γλώσσας, εισάγοντας στη Φιλοσοφία και το στοιχείο της ποίησης. Με αυτήν ασχολήθηκε και ιδιαιτέρως στο έργο του «Χαρούμενη Επιστήμη» (1882), στο οποίο έδωσε τον υπότιτλο gaya scienza (έτσι ονομαζόταν, στην προβηγκιανή διάλεκτο του Μεσαίωνα, η ποιητική τέχνη των τροβαδούρων). Στο «Ιδέ ο άνθρωπος», στο κομμάτι όπου αναφέρεται στη «Χαρούμενη Επιστήμη», λέει ότι «Τα τραγούδια του πρίγκηπα Φόγκελφραϊ», που υπάρχουν στο παράρτημα του τέλους, «θυμίζουν την προβηγκιανή έννοια της gaya scienza, αυτή την ένωση του τραγουδιστή, του ιππότη, και του ελευθέρου πνεύματος». Τα ποιήματα του «Πρελούδιου σε γερμανικές ρίμες» από την εισαγωγή του ίδιου έργου, που παρουσιάζονται σε αυτόν τον τόμο, χαρακτηρίζονται απο τη συντομία και την ευστοχία του αφορισμού (πολλά δεν ξεπερνούν τις δυο-τρεις σειρές) και εκφράζουν πιστά το νιτσεϊκό πνεύμα, που θα μπορούσε να συνοψιστεί στον ορισμό του μηδενισμού που έδωσε ο ίδιος: «Μηδενιστής είναι ο άνθρωπος που πιστεύει ότι ο Κόσμος όπως είναι, δεν πρέπει να είναι, και ο Κόσμος όπως θα έπρεπε να είναι, δεν μπορεί να υπάρξει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου