Μενέλαος Λουντέμης - Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους

Ο κόσμος ζει κι αργοσέρνεται πάνω στα θολά νερά της επαρχίας. Κι ο νέος που, με κάποια όνειρα για μια μακρινή κι απρόσιτη Αλίκη, ξεπέφτει λούστρος στη Χαλκίδα, καταλήγει περιοδεύων εραστής στο “Θίασο Αθηναίων Καλλιτεχνών”, που διαπράττει κατ’ εξακολούθησιν το έγκλημα του “Τουφεκισμού του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπό των Τούρκων” από πόλη σε πόλη… Χαλκίδα, Άμφισσα, Βόλος… Ο θίασος ποτίζει το έργο που επιγράφεται “Ζωή”.

Σ’ αυτή την τραγελαφική χώρα όπου ο λούστρος γίνεται συγγραφέας κι ο συγγραφέας λούστρος, πώς να χωρέσουν κάποια όνειρα, πώς να ανασάνουν κάποια αισθήματα σαν κι αυτά που διηγείται ο Μενέλαος Λουντέμης στο μυθιστόρημα του “Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους”, που είναι κι αυτό φτιαγμένο από σελίδες αυτοβιογραφικές της τυρρανισμένης ζωής του;

Ποιητής και πεζογράφος με μεγάλη απήχηση σ’ ένα ευρύτατο κοινό, θεωρείται ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Ελληνες συγγραφείς, σύμφωνα με τον Β. Βασιλικό, έπειτα απο τον Ν.Καζαντζάκη. Ο Μενέλαος Λουντέμης, το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Βαλασιάδης, γεννήθηκε το 1906 στην Αγία Κυριακή της Ανατολικής Θράκης. Η μικρασιατική καταστροφή θα φέρει την οικογένεια του και τον ίδιο πρώτα στην Εδεσσα και τα χωριά της, όπου έζησε απο το 1923 μέχρι το 1932. Το 1928 έκανε το συγγραφικό του ξεκίνημα από τις στήλες της Αγροτικής Ιδέας, ενώ το 1929 ο νεαρός Λουντέμης πηγαίνει στην Αθήνα όπου ασκεί διάφορα προσωρινά επαγγέλματα για βιοποριστικούς λόγους.

Στην κατοχή ήταν ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση στο πλευρό του ΕΑΜ και κατά τον εμφύλιο συλλαμβάνεται για τα αριστερά του φρονήματα, δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο - ποινή που δεν εκτελέστηκε ποτέ. Αντ’ αυτού, εξορίζεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μακρόνησο και στον Άι Στράτη, μαζί με το Θεοδωράκη και τον Ρίτσο. Το 1958 εκπατρίζεται στη Ρουμανία, ενώ το 1962 του αφαιρείται η ελληνική υπηκοότητα. Θα ζήσει στην Ρουμανία ως τα 1976, οπότε ξανααποκτά την υπηκοότητα του και επιστρέφει στην Ελλάδα. Πεθαίνει την ίδια χρονιά, στην Αθήνα.

Μενέλαος Λουντέμης - Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους