Νίκος Εγγονόπουλος - Μπολιβάρ

Ζωγράφος, σκηνογράφος, ποιητής, από τις ανυπέρβλητες μορφές της ελληνικής λογοτεχνικής γενιάς του '30, ο Νίκος Εγγονόπουλος αγαπήθηκε και διαβάστηκε από όλον τον κόσμο με τα ποιήματά του να μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες. Για χρόνια δημόσιος υπάλληλος αλλά και καθηγητής στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο, με εκθέσεις ζωγραφικής, σκηνογραφίες σε αρχαία δράματα και θεατρικές παραστάσεις, ο Εγγονόπουλος υπήρξε και διακεκριμένος λόγοτέχνης με κριτικές μελέτες, δοκίμια, μεταφράσεις αλλά και με 7 ποιητικές συλλογές που αγαπήθηκαν και του χάρισαν βραβεία και τίτλους τιμής. Η συλλογή "Μπολιβάρ", η πιο διάσημη ποιητική συλλογή του, μελοποιήθηκε από τον Νίκο Μαμαγκάκη σε απαγγελία του ίδιου του Εγγονόπουλου, εκδόθηκε στα 1944 από τις Εκδόσεις Ίκαρος, περιλαμβάνει 9 ζωγραφικούς πίνακες του ποιητή. Ένας ύμνος στον λατινοαμερικάνο επαναστάτη και ηγέτη Σιμόν Μπολιβάρ.

Γιά τους μεγάλους, γιά τους ελεύθερους, γιά τους γενναίους, τους δυνατούς,
Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελεύθερα, τα γενναία, τα δυνατά,
Γι' αυτούς η απόλυτη υποταγή κάθε στοιχείου, η σιγή, γι' αυτούς τα δάκρυα,
γι' αυτούς οι φάροι, κι οι κλάδοι ελιάς, και τα φανάρια
Οπου χοροπηδούνε με το λίκνισμα των καραβιών και γράφουνε στους σκοτεινούς ορίζοντες των λιμανιών,
Γι' αυτούς είναι τ' άδεια βαρέλια που σωριαστήκανε στο πιό στενό, πάλι του λιμανιού σοκάκι,
Γι' αυτούς οι κουλούρες τ' άσπρα σκοινιά, κι οι αλυσίδες, οι άγκυρες, τ' άλλα μανόμετρα,
Μέσα στην εκνευριστικιάν οσμή του πετρελαίου,
Γιά ν' αρματώσουνε καράβι, ν' ανοιχτούν, να φύγουνε,
Ομοια με τραμ που ξεκινάει, άδειο κι ολόφωτο μέσ' στη νυχτερινή γαλήνη των μπαχτσέδων,
Μ' ένα σκοπό του ταξιδιού: π ρ ο ς τ' ά σ τ ρ α.
*
Νέοι θα ξυπνάνε, με μαθηματικήν ακρίβεια, τις άγριες νύχτες, πάνω στην κλίνη τους,
Να βρέχουνε με δάκρυα το προσκέφαλό τους, αναλογιζόμενοι ποιός ήμουν, σκεφτόμενοι
Πως υπήρξα κάποτες, τι λόγια είπα, τι ύμνους έψαλα
*
Σαν μιλάς, φοβεροί σεισμοί ρημάζουνε το παν,
Από τις επιβλητικές ερημιές της Παταγονίας μέχρι τα πολύχρωμα νησιά,
Ηφαίστεια ξεπετιούνται στο Περού και ξερνάνε στα ουράνια την οργή τους,
Σειούνται τα χώματα παντού και τρίζουν τα εικονίσματα στην Καστοριά,
Τη σιωπηλή πόλη κοντά στη λίμνη.
Μ π ο λ ι β ά ρ, είσαι ωραίας σαν Ελληνας.

Νίκος Εγγονόπουλος - Μπολιβάρ