Με πολλή δυσκολία παίρνει κανείς την πένα, όταν είναι να γράψει για μορφές της Ιστορίας, όπως ο Ερνέστο Γκουεβάρα. Πώς να τολμήσεις να καταπιαστείς με τέτοιο εγχείρημα, έχοντας μπροστά σου έναν υπεράνθρωπο, ένα ανθρώπινο φαινόμενο, πού όσοι τον γνώρισαν ή ασχολήθηκαν με την προσωπικότητα του, μόνο σαν ημίθεο τον παρουσιάζουν.Ο Ερνέστο Γκουεβάρα, πού οι Κουβανέζοι αποκαλούν χαϊδευτικά Τσε, υπήρξε ό άνθρωπος, πού τόσο κυριαρχήθηκε από τα ιδανικά του, πού αυτά μόνο γίνανε ό Πολικός του. Και μπρος σ' αυτά είχαν πάψει να λειτουργούν και να υπάρχουν όλες οι ανθρώπινες ανάγκες. Στά ιδανικά υποτάχτηκαν όλες οί ανθρώπινες αδυναμίες, όλες οί ανθρώπινες επιδιώξεις. Άλλα ποια να ήσαν άραγε αυτά τα πανίσχυρα ιδανικά, πού κυριαρχούσαν μέσα του;" Ισως γίνουν περισσότερο καταληπτά, αν αναφερθούμε στο τελευταίο γράμμα πού στέλνει ό Τσε στα παιδιά του. «...Αν έρθει μέρα, πού θα διαβάσετε αυτό μου το γράμμα, θα πει πώς ό πατέρας σας έχει φύγει από κοντά σας... Ό πατέρας σας είναι ένας άνθρωπος, πού ενεργεί όπως σκέπτεται. Καί πού σίγουρα έμεινε πάντα πιστός στις πεποιθήσεις του... Προπάντων να κρατήσετε μέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε πολύ βαθιά κάθε αδικία, πού διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε, σ' οποιοδήποτε σημείο κι αν είναι του κόσμου... Αυτή είναι ή πιο ωραία αρετή ένoς επαναστάτη...».
Michael Lowy - Che Guevara, Άπαντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου