Alan Lightman - Τα όνειρα του Αϊνστάιν. Μια νουβέλα για τη φύση του χρόνου.

«Δέκα λεπτά μετά τις έξι, σύμφωνα με το αθέατο ρολόι του τοίχου. Λεπτό με λεπτό, καινούργιες φιγούρες διαγράφονται. Στο ισχνό φως του δωματίου, ο νεαρός υπάλληλος του γραφείου ευρεσιτεχνιών είναι ακόμη σωριασμένος στην καρέκλα του, με το κεφάλι ακουμπισμένο στα χέρια του. Τους τελευταίους μήνες, από τα μέσα του Απριλίου και μετά, είδε πολλά όνειρα για το χρόνο. Τα όνειρα κατακυρίευσαν την έρευνά του, τον εξάντλησαν τόσο ώστε κάποιες στιγμές δεν ήξερε αν ήταν ξύπνιος ή αν κοιμόταν. Αλλά τώρα πια τα όνειρα τελείωσαν. Η φύση του χρόνου θα μπορούσε να πάρει πολλές μορφές, εκείνες που ονειρεύτηκε σε ισάριθμες νύχτες, μονάχα μία όμως φαντάζει επιτακτική. Όχι ότι οι άλλες είναι αδύνατες. Θα μπορούσαν να υπάρξουν, σε άλλους κόσμους όμως.»

Ο υπάλληλος του γραφείου ευρεσιτεχνιών είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Στα όνειρα του φαντάζεται νέους κόσμους, όπου ο χρόνος μπορεί να είναι κυκλικός, να κυλάει με αντίθετη κατεύθυνση, να επιβραδύνεται ανάλογα με το ύψος ή να παίρνει τη μορφή αηδονιού.

Τα Όνειρα του Αϊνστάιν είναι μια γοητευτική λογοτεχνική περιπέτεια, την οποία ο Salman Rushdie συγκρίνει με τις Αόρατες πόλεις του Italo Calvino: «Δεν μπορώ να εκφράσω καλύτερο έπαινο... Ειλικρινά, έπειτα από πολύ καιρό είναι η πρώτη νουβέλα που με συναρπάζει τόσο πολύ.»

Alan Lightman - Τα όνειρα του Αϊνστάιν. Μια νουβέλα για τη φύση του χρόνου.