…«Aυτός είναι, θεότρελος», λέει ο Πέτρος, «νομίζει πως βρίσκεται σε τσίρκο και χαλάει τον κόσμο, φέρνει βόλτες στη ρόδα και δεν μ’ αφήνει vα κοιμηθώ».
Πραγματικά, το χαμστεράκι γύριζε με φόρα μέσα σε μια ρόδα που είχε το κλουβί του. Αποφασίστηκε να τον πάμε στην κουζίνα, γιατί με το φως της μέρας σπάνια ξετρύπωνε από το σπιτάκι του κι έτσι δεν θα εμπόδιζε το… δημιουργικό μου έργο, γιατί γραφείο μου γινότανε το τραπέζι της κουζίνας. Έβαλε ο Πέτρος το κλουβί στην κουζίνα, χαζεύαμε κι εμείς με τον Γιώργο το χάμστερ που συνέχιζε ατάραχο να γυρνάει στη ρόδα, κι ο Πέτρος πριν πάει να κοιμηθεί του λέει: «Καληνύχτα… Εύριπίδη».
Το είχαμε συνήθειο στην οικογένεια. Την κόρη μου τή βγάλαμε Ειρήνη γιατί ο Γιώργος ανέβαζε στην Τασκένδη την Ειρήνη του Αριστοφάνη, Εγώ πήγα στην πρεμιέρα με την κοιλιά στο στόμα και τα ξημερώματα της άλλης μέρας γεννήθηκε η Ειρήνη. Ο Πέτρος τη γλίτωσε που βγήκε αγόρι, γιατί, όταν γεννήθηκε, ο Γιώργος τελείωνε την Αγγέλα. Τώρα εκείνος ανέβαζε με το θέατρο της Πανεπιστημιούπολης τον Όρέστη του Ευριπίδη και, δεν ξέρω γιατί, όλοι βρήκαμε πως το «Ευριπίδης» ταίριαζε καλύτερα στο χαμστεράκι από το «Ορέστης». Πολιτογραφήθηκε, λοιπόν, Ευριπίδης, και μ’ αυτό το όνομα έγινε γνωστός και αγαπητός σ’ όλους τους φίλους που ερχότανε σπίτι. Ο Μάριος Πλωρίτης, μάλιστα, μόλις κατέφτανε ρωτούσε: «Τί κάνει ο κύριος Ευριπίδης;». Η αγαπημένη του όμως ήτανε η Μελίνα. Τον έβγαζε από το κλουβί του κι εκείνος καθότανε μέσα στη χούφτα της, της πιπίλιζε τα δάχτυλα και για μέρες μετά μύριζε η γούνα του σανέλ νούμερο 5…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου