Πρόκειται για τα δύο πρώτα τεύχη της ελληνικής έκδοσης του Μίκυ Μάους. Δεν ξέρω κατά πόσο θεωρούνται σπάνια, θεώρησα όμως σωστό να τα μοιραστώ με την κοινότητα μας. Παρακαλώ αφήστε κάποιο σχόλιο αν γνωρίζετε περισσότερα επί του θέματος.
ναι, οντως ειναι τα πρωτα.. συγκινητικό όντως. Μου διααμόρφωσε τον χαρακτηρα μου -και δεν κάνω πλάκα. Εχω τα 100 πρωτα τευχη - τα έδινε ο πατερας μου για βιβλιοδεσία, και ειναι κειμήλιο για μένα. Εχω και μεταγενέστερα, εντάξει, αλλά κάθε φορά που τα ξανακοιτάω, μου έρχεται όλη μου η ζωή μπροστά μου. Ειδικά θυμάμαι οταν μου έφερε το πρώτο, εκει στα '60, μόλις κυκλοφόρησε, είχα πάρει ενα "10" στην ορθογραφία και ενα "9" στην ανάγνωση γιατί τραύλιζα λίγο και έβρεχε και έβαζα τις σταφίδες πάνω στη σόμπα και με μάλωνε η μάνα μου .. γαμω το, τα καταφέραμε και κοτζαμ γερογάδαρος βούρκωσα... και τώρα? α, τώρα μου τηλεφωνάνε τα απογεύματα απο τις τράπεζες να πάρω ...δάνεια...!!!! Αυτά που μου θυμίζουν ολα τούτα τα περιοδικά με ΠΟΣΑ ΔΑΝΕΙΑ μπορώ να τα ξαναζήσω?????
Νομίζω ότι το Μίκυ Μάους είναι ήδη το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό. Ένα περιοδικό που πάντα το χαρακτήριζε η ποιότητα, παρά τις επιθέσεις που κατά καιρούς δέχτηκε από άσχετους θερμοκέφαλους για δήθεν προπαγάνδα ενός συγκεκριμένου μοντέλου. Δεν σταμάτησα ποτέ να το διαβάζω από το 1967 (6 ετών τότε) που έπεσε στα χέρια μου ένα από τα πρώτα του τεύχη, αν και δυστυχώς τότε δεν ξέραμε να τα φυλάμε και τα πετάγαμε! Συνεχίζω να το διαβάζω μαζί με τα παιδιά μου κι ελπίζω να καταφέρω να πιάσω στα χέρια μου το τεύχος 4000! Συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σας.
Το 1ο τεύχος (απ'ότι βλέπω είναι η ανατύπωση) δεν θεωρείτε ιδιαίτερα σπάνιο. Όσο για το 2ο είναι πράγματι από τα σπανιότερα τεύχη του Μίκυ Μάους που κυκλοφορούν!
Πολλά ευχαριστώ και πολλά συγχαρητήρια. Από το 1967 διαβάζω Μικυ Μάους. Τη δεκαετία του εβδομήντα, αγόραζα μεταχειρισμένα τεύχη από ένα μαγαζάκι στην περιοχή Λέυκα, κοντά στη Θηβών, στα Καμίνια. Λεγότανε, το γεροντάκι που το είχε, κυρ Παντελής, ο θεός να τον αναπαύει, και αγόραζε τα τεύχη που είχαμε διαβάσει, ή τα αντάλλασε, με αναλογία ένα προς δύο. Χίλια ευχαριστώ για το το μπλογκ
Συγχαρητήρια κι από εμένα, για όλη την πραγματικά καταπληκτική προσπάθειά σας γενικότερα εδώ!
Να πω πως σαφώς και μπορεί να θεωρηθούν ήδη, αρκετά σπάνια αυτά τα πρώτα τεύχη! Φυσικά στην έντυπη μορφή τους! Ωστόσο και σε ηλεκτρονική μορφή είναι πάρα πολύ χρήσιμο να υπάρχουν, ανεξάρτητα μάλιστα από την όποια μετάφρασή τους, στενά σε "οικονομική αξία".
Η συγκεκριμένη σειρά είναι σίγουρο ότι συντρόφευε όλη την παιδική μας ηλικία, εμάς των "κάπως μεγαλύτερων παιδιών"! Για τα πιο σύγχρονα παιδιά, σαφώς και δε μπορώ να πω το ίδιο δεδομένης της "χαοτικής" προσφοράς, σε κάθε τομέα και με κάθε τρόπο, που έχουν συνέχεια πια.
Για εμάς όμως, ήταν ολόκληρος κόσμος που τον υλοποιούσαμε σχεδόν το ίδιο ζωντανά με την πραγματικότητά μας, όσο τουλάχιστον διαβάζαμε το κάθε τεύχος!
Θυμάμαι που τα έπαιρνε αρχικά ο μεγάλος μου αδερφός και τα κοίταγα κι εγώ όταν ακόμα δεν ήξερα καν να διαβάζω! Το ότι τώρα είμαι 42 χρονών, καθορίζει περίπου και για το ποια εποχή μιλώ.
Και πάλι μπράβο στην προσπάθεια και την αγάπη μου σε όλη την εδώ παρεούλα (αν και κάπως καθυστερημένα πια)!
8 σχόλια:
ναι, οντως ειναι τα πρωτα.. συγκινητικό όντως. Μου διααμόρφωσε τον χαρακτηρα μου -και δεν κάνω πλάκα. Εχω τα 100 πρωτα τευχη - τα έδινε ο πατερας μου για βιβλιοδεσία, και ειναι κειμήλιο για μένα. Εχω και μεταγενέστερα, εντάξει, αλλά κάθε φορά που τα ξανακοιτάω, μου έρχεται όλη μου η ζωή μπροστά μου. Ειδικά θυμάμαι οταν μου έφερε το πρώτο, εκει στα '60, μόλις κυκλοφόρησε, είχα πάρει ενα "10" στην ορθογραφία και ενα "9" στην ανάγνωση γιατί τραύλιζα λίγο και έβρεχε και έβαζα τις σταφίδες πάνω στη σόμπα και με μάλωνε η μάνα μου ..
γαμω το, τα καταφέραμε και κοτζαμ γερογάδαρος βούρκωσα...
και τώρα? α, τώρα μου τηλεφωνάνε τα απογεύματα απο τις τράπεζες να πάρω ...δάνεια...!!!!
Αυτά που μου θυμίζουν ολα τούτα τα περιοδικά με ΠΟΣΑ ΔΑΝΕΙΑ μπορώ να τα ξαναζήσω?????
Νομίζω ότι το Μίκυ Μάους είναι ήδη το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό. Ένα περιοδικό που πάντα το χαρακτήριζε η ποιότητα, παρά τις επιθέσεις που κατά καιρούς δέχτηκε από άσχετους θερμοκέφαλους για δήθεν προπαγάνδα ενός συγκεκριμένου μοντέλου.
Δεν σταμάτησα ποτέ να το διαβάζω από το 1967 (6 ετών τότε) που έπεσε στα χέρια μου ένα από τα πρώτα του τεύχη, αν και δυστυχώς τότε δεν ξέραμε να τα φυλάμε και τα πετάγαμε! Συνεχίζω να το διαβάζω μαζί με τα παιδιά μου κι ελπίζω να καταφέρω να πιάσω στα χέρια μου το τεύχος 4000!
Συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σας.
Ευχαριστώ για τη συνολική προσπάθεια που γίνεται. Συνεχίστε τη.
Όσο για το τέυχος 1 είχε επνακυκλοφορήσει επ'ευκαιρία του τεύχους 1500.
Το 1ο τεύχος (απ'ότι βλέπω είναι η ανατύπωση) δεν θεωρείτε ιδιαίτερα σπάνιο. Όσο για το 2ο είναι πράγματι από τα σπανιότερα τεύχη του Μίκυ Μάους που κυκλοφορούν!
ΕΧΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ...ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΚΟΜΙΞ..ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠoΥΛΗΣΩ?ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΥΝΗΜΑ ΣΤΟ kostmil@yahoo.gr
Πολλά ευχαριστώ και πολλά συγχαρητήρια. Από το 1967 διαβάζω Μικυ Μάους. Τη δεκαετία του εβδομήντα, αγόραζα μεταχειρισμένα τεύχη από ένα μαγαζάκι στην περιοχή Λέυκα, κοντά στη Θηβών, στα Καμίνια. Λεγότανε, το γεροντάκι που το είχε, κυρ Παντελής, ο θεός να τον αναπαύει, και αγόραζε τα τεύχη που είχαμε διαβάσει, ή τα αντάλλασε, με αναλογία ένα προς δύο.
Χίλια ευχαριστώ για το το μπλογκ
Συγχαρητήρια κι από εμένα, για όλη την πραγματικά καταπληκτική προσπάθειά σας γενικότερα εδώ!
Να πω πως σαφώς και μπορεί να θεωρηθούν ήδη, αρκετά σπάνια αυτά τα πρώτα τεύχη! Φυσικά στην έντυπη μορφή τους!
Ωστόσο και σε ηλεκτρονική μορφή είναι πάρα πολύ χρήσιμο να υπάρχουν, ανεξάρτητα μάλιστα από την όποια μετάφρασή τους, στενά σε "οικονομική αξία".
Η συγκεκριμένη σειρά είναι σίγουρο ότι συντρόφευε όλη την παιδική μας ηλικία, εμάς των "κάπως μεγαλύτερων παιδιών"!
Για τα πιο σύγχρονα παιδιά, σαφώς και δε μπορώ να πω το ίδιο δεδομένης της "χαοτικής" προσφοράς, σε κάθε τομέα και με κάθε τρόπο, που έχουν συνέχεια πια.
Για εμάς όμως, ήταν ολόκληρος κόσμος που τον υλοποιούσαμε σχεδόν το ίδιο ζωντανά με την πραγματικότητά μας, όσο τουλάχιστον διαβάζαμε το κάθε τεύχος!
Θυμάμαι που τα έπαιρνε αρχικά ο μεγάλος μου αδερφός και τα κοίταγα κι εγώ όταν ακόμα δεν ήξερα καν να διαβάζω!
Το ότι τώρα είμαι 42 χρονών, καθορίζει περίπου και για το ποια εποχή μιλώ.
Και πάλι μπράβο στην προσπάθεια και την αγάπη μου σε όλη την εδώ παρεούλα (αν και κάπως καθυστερημένα πια)!
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου