Η έννοια του παραλόγου και η σχέση ανάμεσα στο παράλογο και την αυτοκτονία αποτελούν τα θέματα αυτού του δοκιμίου. Η μηδαμινότα της μοίρας του ανθρώπου, που ζει θνητός μέσα σ' ένα παράλογο, χωρίς έννοια σύμπαν, αναλύεται και περιγράφεται με πυκνό ύφος και μοναδική διαύγεια. O αγώνας του Σισύφου που περιφρονεί τους θεούς, αγαπά τη ζωή και μισεί το θάνατο γίνεται το σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας.«Οι σελίδες που ακολουθούν ασχολούνται με μια διάχυτη στον αιώνα μας παράλογη ευαισθησία - όχι με μια παράλογη φιλοσοφία που, για να μιλήσουμε ειλικρινά, στην εποχή μας είναι άγνωστη. Στοιχειώδης τιμιότητα, λοιπόν, επιβάλει ν' αναφέρουμε, αρχίζοντας, πως οι σελίδες αυτές χρωστάνε πάρα πολλά σε μερικά σύγχρονα πνεύματα. Δεν προτίθεμαι να το κρύψω. Άλλωστε, θα τα δούμε ν' αναφέρονται και να σχολιάζονται σ' όλο το έργο.
Παράλληλα, πρέπει να πούμε πως το παράλογο που μέχρι τώρα το δεχόμαστε σα συμπέρασμα, σ' αυτό το δοκίμιο θεωρείται σαν αφετηρία. Μ' αυτή την άποψη, μπορεί να πούμε πως στη μελέτη μου υπάρχει κάτι που προτρέπει: δε θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε έκ των προτέρων τη θέση που παίρνει. Εδώ, θα βρούμε τη γνήσια μονάχα περιγραφή ενός πνευματικού κακού. Καμιά μεταφυσική, καμιά πίστη δεν αναμίχθηκαν ως την ώρα. Σ' αυτά τα πλαίσια κινείται κι αυτή μόνο τη στάση πήρε ετούτο το βιβλίο.»
Albert Camus - Ο μύθος του Σισύφου
2 σχόλια:
Εδώ ο Καμύ ξεδιπλώνει τη φιλοσοφία του πάνω στο παράλογο με ένα τρόπο άφταστο. Κανείς δεν πρέπει να αποστρέφει τα μάτια του απ'το παράλογο της ύπαρξης μας αλλά έχοντας ως αφετηρία αυτό να ζούμε στο έπακρο. Αξίζει να διαβαστεί με προσοχή.
Eυχαριστώ πάρα πολύ! Καλή δουλειά, συνεχίστε έτσι!
Δημοσίευση σχολίου