Διαβασα προσφατα το βιβλιο “Ο Μαυρος Γατος” του Edgar Alan Poe (Αμερικανός λογοτέχνης και κριτικός). Ο Poe υπηρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1809 στη Βοστώνη. Οι γονείς του πέθαναν νωρίς και την ανατροφή του ανέλαβε ο πλούσιος Τζων Άλλαν. Ο κηδεμόνας του προσπάθησε να του δώσει την καλύτερη δυνατή μόρφωση αλλά το πάθος του γιά το αλκοόλ και τα χαρτιά δεν άφησε ποτέ τον Poe να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εργάστηκε ως συντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά, όμως λόγω του αλκοολισμού του δεν κατάφερε να στεριώσει σε καμμία θέση. Εκείνη την εποχή δημοσιεύει, Την πτώση του οίκου των Άσερ, τις Αλλόκοτες Ιστορίες και τις Μυθιστορίες. Χτυπημένος από συνεχείς αποτυχίες στον επαγγελματικό τομέα εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και έγραψε το καλύτερο ποίημα της καριέρας του, Το Κορακι και το πεζό Εύρηκα.
Το πάθος του γιά το ποτό τον κυνηγούσε σε όλη του τη ζωή καταστρέφοντας ότι προσπαθούσε να φτιάξει. Πέθανε στην Βαλτιμόρη το 1849, σε ηλικία 40 ετών. Είχε βρεθεί αναίσθητος από το ποτό σε ταβέρνα της πόλης.
«Αυτή τη τόσο φρικτή κι όμως τόσο απλή ιστορία που αρχίζω να γράφω, ούτε περιμένω ούτε ζητώ να τη πιστέψετε. Θα ‘μουν αληθινά τρελός αν περίμενα να πιστέψετε μια υπόθεση, όπου οι ίδιες οι αισθήσεις μου αρνούνται τη μαρτυρία τους. Κι όμως δεν είμαι τρελός κι ασφαλώς δεν ονειρεύομαι. Αύριο όμως πρόκειται να πεθάνω και γι’ αυτό θέλω να ξαλαφρώσω σήμερα τη ψυχή μου. Σκοπός μου είναι να διηγηθώ στον κόσμο, απλά, απέριττα και δίχως κανένα σχόλιο, μια σειρά συνηθισμένων γεγονότων που σχετίζονται με το σπίτι μου. Τα γεγονότα αυτά, και οι συνέπειες που προκάλεσαν, με τρομοκράτησαν, με βασάνισαν, με κατέστρεψαν. Ωστόσο δε θα προσπαθήσω να τους δώσω μια κάποια εξήγηση. Για μένα παρουσίαζαν κάτι φριχτό, σε πολλούς, τα γεγονότα που θα διηγηθώ θα φανούν μάλλον αλλόκοτα παρά τρομερά. Ίσως βρεθεί κάποιο μυαλό που να μπορέσει να μεταβάλει τα φαντάσματά μου σε κοινοτοπίες - κάποιο μυαλό πιο ήρεμο, πιο λογικό, και πολύ περισσότερο ευερέθιστο από το δικό μου, το οποίο στα περιστατικά που με δέος θα εξιστορήσω, δε θα δει τίποτα περισσότερο από μια συνηθισμένη κι απόλυτα φυσιολογική διαδοχή αιτιών κι αιτιατών…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου