Ο Τσέζαρε Παβέζε γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1908 στο Σάντο Στέφανο Μπέλμπο της Ιταλίας. Σπούδασε λογοτεχνία στο Τορίνο και εργάστηκε ως κριτικός και μεταφραστής αμερικανικής λογοτεχνίας. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε με την ποιητική συλλογή «Η εργασία κουράζει» (1936) για να αφοσιωθεί στη συνέχεια στον πεζό λόγο. Εκτός από ποίηση έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, μία συλλογή με διαλογικά κείμενα και αρκετά άρθρα λογοτεχνικού περιεχομένου. Ως υποστηρικτής του επαναστατικού αντιφασισμού οδηγήθηκε στην εξορία και στην ιδεολογική ταύτιση με το Ιταλικό Κομουνιστικό Κόμμα. Στάθηκε μια σημαντική φυσιογνωμία για την ιταλική λογοτεχνία της περιόδου 1935-1950, ενώ τα πεζογραφήματά του κατέχουν ξεχωριστή θέση στο χώρο του ιταλικού νεορεαλισμού. Αυτοκτόνησε τη νύχτα της 26ης Αυγούστου του 1950 στο ξενοδοχείο Ρόμα του Τορίνο.
O Τσέζαρε Παβέζε καταδικάστηκε το 1935 σε τρία χρόνια εξορία στο Μπρανκαλεόνε της Νότιας Ιταλίας ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό κοντά στο Reggiocalabria, ως επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια. Η ποινή θα του μειωθεί ύστερα από μια αίτηση χάρητος. Φτάνει στο Μπρανκαλεόνε στις 4 Αυγούστου του ίδιου έτους, έπειτα από μια στάση στη φυλακή του PoggioReale στην Νάπολη. Το πρώτο πράγμα που ζητάει από την αδελφή του και από τους φίλους του είναι βιβλία. Βιργίλιος Οράτιος, Σαίξπηρ, Μίλτων, Ραμπελέ.
Στις επιστολές που έγραφε από την εξορία παρακολουθούμε τον Παβέζε στην καθημερινότητά του, ακούμε τις αγωνίες του και νιώθουμε τις ανησυχίες του. Βιώνουμε και μεις την μοναξιά του, μια μοναξιά που θα τον ακολουθήσει σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Οι επιστολές έχουν ως παραλήπτη την αγαπημένη του αδερφή Μαρία, τον μόνο άνθρωπο που εμπιστευόταν και αγαπούσε αληθινά ο Παβέζε.
Cesare Pavese - Γράμματα της εξορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου