«Εγώ και ο ύπνος μαύροι ακουμπισμένοι
σε τραπέζι γυμνό με τον αγκώνα!
Απάνω μου η ζωή μου η κολασμένη
τον άτελο του νου μου ιδρώνει αγώνα,
και σαν ξανθό μελίσσι κρεμασμένη
απ’ της καρδιάς μου τ’ άνθη, ωιμέ!- τα μόνα
η ματιά σου αρχινάει να τα βυζαίνει
και να σπάζει το πέτρινο μου γόνα.»
Ο Κώστας Βάρναλης ήταν ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος καί μεταφραστής (1882 - 1974). Νέος ήλθε στην Ελλάδα, όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1909 άρχισε να υπηρετεί στο δημόσιο ως δάσκαλος, το 1918 έγινε καθηγητής καί τα δύο επόμενα χρόνια μετεκπαιδεύθηκε στη Γαλλία (Σορβόννη). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισε την υπηρεσία του στο δημόσιο ως το 1925, οπότε τον απέλυσε ή δικτατορία του Πάγκαλου για τις αριστερές ιδέες του. “Από τότε πέρασε στη δημοσιογραφία, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τη μετάφραση έργων της κλασικής —ελληνικής καί ξένης — λογοτεχνίας (Αριστοφάνης, Ευριπίδης, Μολιέρος κ.α.). Ο φιλοσοφικός του στοχασμός είναι λεπτός και ο λυρισμός του και η αισθητική του καλοδουλεμένα αλλά όταν χρειάζεται είναι σαρκαστικός. Ο καταγγελτικός του λόγος είναι σφυρί, λέει τα πράγματα με το όνομα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου