“…«Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου», την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Κι ας ήξερε πως κι η Κατερίνα Κροκανθρώπους αναζητούσε. Αλλά κι εκείνη τον προειδοποιούσε: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είν` ο στόχος, το νου σου, ε;»
«Πρέζες υπάρχουν πολλές, αλλά η ηρωίνη σκοτώνει», της τραγουδούσε ο Παύλος Σιδηρόπουλος και η Κατερίνα έδειχνε να συμφωνεί: «Μιλάω για την ηρωίνη γιατί αποδεκάτισε τα παιδιά»…”
Το βιβλίο τιτλοφορείται: «Κατερίνα Γώγου: Έρωτας Θανάτου» και πρόκειται για μια διασκευή τμήματος της διατριβής της Αγάπης Βιργινίας Σπυράτου. Η συγγραφέας, αφού προσδιορίζει το χρονικό και γεωγραφικό πλαίσιο μέσα στο οποίο η Γώγου μεγάλωσε, έζησε και έδρασε, λαμβάνοντας υπ` όψην τις πολιτικές συνθήκες και τις κοινωνικές επιδράσεις, καταφέρνει να ερμηνεύσει και να φωτίσει αρκετές άγνωστες πτυχές τόσο του έργου της όσο και της ίδιας, της προσωπικότητάς της, του ψυχισμού της, της κατάληξής της.
Πέρα από τα στοιχεία που δίνονται συγκεκριμένα για τη ζωή και το έργο της Γώγου, μέσα από τη μελέτη αυτή γίνεται έκδηλο το πώς το σύστημα χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να εξοντώσει ό,τι θεωρεί απειλή για το ίδιο, για να απομακρύνει και να ισοπεδώσει κάθε τι ασυμβίβαστο, προοδευτικό και ανθρώπινο. Δύο βασικές τακτικές φαίνονται να υπερισχύουν. Είτε προσπαθεί να σε αφομοιώσει, να σε ρίξει στα δίχτυα του καταναλωτισμού, να σε εθίσει «στο φτηνό, στο εύχρηστο και στο εφήμερο», να σ` οδηγήσει ν` ανταλλάξεις τις επαναστατικές σου ιδέες με τη μικροαστική άνεση, είτε σε περιθωριοποιεί.
Δυστυχώς φαίνεται πως δεν υπάρχει χρυσή τομή. Αν αντισταθείς και θες να παραμείνεις πιστός στις αρχές σου, χωρίς κανέναν συμβιβασμό στην αξιοπρέπεια και τα όνειρά σου ή, ακόμα περισσότερο, να αγωνιστείς για έναν κόσμο καλύτερο για όλους, δεν υπάρχει σωτηρία. Το σύστημα αυτό θα σε καταπιεί. Θα σ` εξοντώσει. Όπως εξόντωσε τον Παύλο! Όπως κατάπιε τον Νικόλα! Όπως εξαφάνισε την Κατερίνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου