Θεατρικό μονόπρακτο (1919)- ο διάλογος ανάμεσα σε ένα βιαστικό βασιλιά που τρέχει για τον πανηγυρισμό της νίκης του και ένα τυφλό ζητιάνο που κλαίει το πεθαμένο σκυλί του.
Παράθεση από το βιβλιο:
«ΑΥΤΟΚΡΆΤΟΡΑΣ: Τη στιγμή ακριβώς που πάω να γιορτάσω τη νίκη μου ενάντια στον πιο επικίνδυνο εχθρό κι η χώρα μου ολάκερη καίει στ’ όνομά μου μαύρο λιβάνι βρέθηκε ένας ζητιάνος να κάθεται, μπροστά στην πόρτα μου και να βρωμάει δυστυχία. Στο διάστημα όμως ανάμεσα σε μεγάλα γεγονότα, ταιριάζει να κάνεις παρέα με το τίποτε (οι στρατιώτες σταματούν). Ξέρεις, άνθρωπε, γιατί χτυπούν οι καμπάνες;
ΖΗΤΙΑΝΟΣ: Ναι. Πέθανε το σκυλί μου!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου